28 Mart 2009

"Canım Kızım Benim"

Uzun zamandan beri yazamadım... aşağıdaki yorumlar için teşekkür ederim, 1,5 ay oldu ne çabuk geçti :(

Zamanımı kızımla geçirdiğim için artık unuttum bilgisayarı, ilk defa oturdum başına, gezmeler derken misafirler derken zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamıyorum bile, şuan kızım uyuyor, eşimde maç izliyor bende bari internete girip biraz sayfama bakayım dedim.




Kızım büyüyor, iki hafta sonra tam 3 aylık olmuş olacak, zaman su gibi akıp gidiyor daha sanki dün gibiydi benim hamile olduğumu öğrenmem :))

Kızımın büyüdüğünü görmek bana mutluluk veriyor kendisi ile çok iyi anlaşıyoruz, bazen ağlamalarımız oluyor ama çok sürmüyor...Şimdi başladık gülmelere ve elimizi emmeye o kadar tatlı oluyor ki seyretmeye doyamıyorum, en sevimli hali sabah uyanmalarımız, karnının acıkması, altını alırken hep sevimli hareketler ve gülücükler dağıtıyoruz etrafa , tabiki yanağımızdaki gamzemizde her gülüşümüzde çıkıyor ortaya :) agularımızda var :)) Bu arada kızımın gözleri sanırım renkli olacak, büyüdükçe görücez, İyiki doğurmuşum allah tüm isteyenlerin başınaversin. Evlat çok başka birşeymiş, annemi şimdi daha iyi anlayabiliyorum..

Beşiğimize çok alıştık, gittiğimiz yerlerde beşik arıyoruz, Önümüzdeki hafta eşim sınava girecek Manisada olacağız 3 gün bakalım ne yapacağız..Ben kendi anneme gittiğim zaman rahatım, annemlerde Furkanda olduğu için beşiğimiz var hemen yatırdımmı Berayım uyuyabiliyor rahat , bakalım Manisa'da neler yapacağız... Kızımın bir alışkanlığı daha var kalabalık istemiyor , kalabalık ortama girdikmi uyku namına birşey kalmıyor, alıştırmak gerekiyor sese falan bakalım :)

Doğum iznim Martın 11 de bitti ama ben kızmı bırakmaya kıyamadığım için Temmuz ayına kadar ücretsiz izine ayrıldım, hem emziriyorum, eğer işe başlamış olsaydım mama ilave edecektik böylesi daha iyi oldu.Emzirmeden de kesmedim mama da vermiyorum... Temmuz da da kızım 6 aylık olmuş olacak..

Furkişimize gelince, artık 1 yaşımıza girdik, her dediğimiz anlıyor öyle akıllı ki maşallah, onu çok seviyorum, öyle tatlı ki beray uyurke gelip böhhh yapıp onu korkutuyor , öpmek istiyor o minicik elleri ile öpmeye çalışıyor canımbenim, geçtiğimiz c.tesi doğum günü vardı pek neşeliydi, artık adımlarımızı da atıyoruz , iyice yürüse her taraf darman duman olacak sanırım...Bana elince karıştırmadık yer kalmıyor, annemde desen öyle furkan gel, furkan onu elleme furkan şöyle yapma, furkan böyle yapma demekten ölüyoruz, ablam iyice kurudu gören doğum yaptı demez, hamile iken 20 kilo almıştı şimdi 50 kiloda incecik oldu furkan sayesinde :) Bende eski kiloma döndüm, ilk hamile kaldığım kiloma nasıl verdin diyorlar bilmiyorumki, Beray çok emiyor ben de çok su içiyorum sanırım ondan...

Bir daha ne zaman gelirim bilemiyorum şimdilik benden bu kadar
Sevgilerimle
İzmir'li Kuğu