Genel de askere gidenlere dayak yedin mi diye sorulduğunda, ben hiç yemedim diyenler yalan söyler derler… Çok merak ederim… Neden dayak atarlar? Neden hiç kimse dayak yemeden gelmez? Hadi bakalım bekliyorum cevapları ? (Ben bir bayanım ama Umar’da görünce askerlik yazısını, birden aklıma geldi)...Ahh ahhh ben Teğmen olsaydım cevabını bilirdim ama olamadım, kısmetdeğilmiş :( 
Hafta sonu hava süperdi...Güneşli ve sıcaktı...Sanki bahar havası yaşanıyordu...Nişanlımın iş yerinden arkadaşının nikahı vardı yemekli, Bostanlı Vapur İskelesi üstü Altınbalık Restoran da idi...Güzel bir yer, hep eski şarkılardan çaldırlar...Dinlemeyeli epey bir zaman olmuştu iyi geldi eski şarkılar bize...Yemeğe gider iken Karşıdan karşıya geçmek için,Konak Vapur İskelesi'nden,Bostanlı'ya bindik...O kadar iyi geldi ki ,denizin kokusunu içimize çektik...Ben denize hayran olduğum için büsbütün kendime geldim ama vapur salladıkça midemiz bulandı...Benim öyle vapurdan etkilendiğim huyumda vardır :)
Yanda görmüş olduğunuz resim, en büyük kaynım ve eşi yani büyük eltim yanlarındaki afacan da benim erkek kardeşim :)Bu arada biz 3 eltiyiz…En küçükleri benim…Kendileri Hollanda’da yaşıyorlar…Yazları burada oluyorlar…Yılda bir defa görüşüyoruz desemde inanmayın hergün msn de beraberiz…Ortanca eltim ise İzmir’de oturuyorlar …Hepsi çok sıcak kanlı insanlar, 12 Yıldır tanıyorum ama şimdi kendilerini gelinleri olunca daha iyi tanıdım…Hiç yabancılık çekmedim aralarında….
Hafta sonum süperdi…O kadar çok gezdim ki uykuya vakit kalmadı :P…C.tesi günü iş arkadaşıma davetliydik güzel geçti ..Oturduk sohbet ettik..Ata Demirel’i izledik ama tabiî ki ablamın eşi ve nişanlım hadi kalkalım diye tutturunca kalkmak zorunda kaldık... Ertesi günüde yani Pazar günü ise erken kalkmamız gerekliydi..Eniştem çalışacak , biz ise Manisa’ya dedemizin 52’sini okumaya gidecektik…Ata Demirel’i 3 sefer izledim…C.tesini günü izlediğim ise 4. idi. Ama tabiî kide yarısını izleyebildik… :(
Çok uykum var,dün geç yattım...Bizim bir tanıdığın yani abim gibi sevdiğim akrabamızın 2 hafta sonra düğünü var...Biz erkek tarafıyız, e tabiki düğün davetiyeleri ile de uğraşmak bize düşüyor...Ben bilmiyordum düğün davetiyesini erkek tarafı hazırlarmış, bizde erkek tarafı olarak dün saat kaçlara kadar davetiye hazırladık...İlk başta zevkli gitti ama sonradan sıkmaya başladı doğrusu ama o da gırgır şamatayla geçti gitti..Matbaa da öyle veriyorlar, sen eve gelip hazırlıyorsun zor iş birde taferruatlı oldumu daha zor...Gerçi insanın kendi davetiyesi olduktan sonra seve seve yapar...Hadi onunkiler bitti, sırada ben varım allah hepimize kolaylıklar versin...
Sevgilerimle
Bu aralar ne yazacağım diye çok düşündüm, nazar mı değdi ne?...Haldır haldır yazan ben artık pek birşey bulamıyorum ama bulduğum anda da benden kaçamıyorlar yaşadığım olaylar ..Geçtiğimiz haftayı anlatsam ne siz sıkılın ne de ben teyzem taşındı, biz yerleştirdik durmadan öldük bittik, üşüdük…ama yinede bitircez diye gayret ettik…taşınma işlerini sevmiyorum ama başa da gelince mecbur yapılıyor…Şuan kimse taşınmazsa yaza kadar sırada ben olucam, ama ilk evim o zaman severim yerleştirmesini …Ayy bak şimdiden heveslendim evime
Şimdilik bu kadar birkaç gün sonra aklıma yine bişey geldimi yazarım …
Hoşça ve sevgi ile kalın
Sevgilerimle
İzmir’li Kuğu
Büyük asklar geçicidir, sevgi ve dostluklar bakidir, ilişkiyi yürüten, bir omur birlikteliği yaratan bu her zaman küçümsediğimiz sevgi, dostluk ve saygı’dır. Bunu anlamak için bazen bizzat yasamak, akıllıysan verilen nasihatlere yalnızca kulak vermek gerekir.
Oysa hepimiz, askın buyuşunu, hazımsızlığını, uykusuzluğunu ve huzursuzluğunu severiz. Yüreğimizin hoyratça parçalanmasına, gözyaşlarımızın bitene kadar akmasına aldırmadan kendimizi heba ederiz.
Evet, bunu da severiz.
Hayatımızda inişler, çıkışlar ve düzensizlikler olmalı, askın peşinden sürüklenmeliyiz. Mantıklı olan herseyi altüst eden ask; kalbimizde, evimizde, isimizde olmalı ki kendimizi dolu, doldukça, sarhoş, sarhoş oldukça mutlu sanalım ve bu mutluluğun omur boyu süreceğine inanalım.
Böylesine bir ask yasamak kıskanılır çoğu zaman. Hoşuna gider insanin, büyük heyecanlar yasamak, bir oturup bir kalkmak, hayatini sadece aska odaklamak ve gerisine aldırmamak..
Oysa böyle bir ilişki yasayan bireyler, kendilerine ve etraflarına verdikleri ask zararlarından sonra şayet hala azimlilerse ve hiçbir şeyi duymuyor dinlemiyorlarsa, o kirik dökük kalan son demleriyle ilişkinin, yuva kurarlar ve birden ellerinde aslında askla beraber herseyin de gittiğini fark ederler!!!Askın, herseyi yıkıp geçtiğini geriye yalnızca kaybolmuş gözlerdeki yalnızlık , çaresizlik ve hoyrat iki yürekle bir baslarına kaldıklarını görürler.Bu dakikadan sonra bu şekilde ayni evin içinde güzel bir hayatin yaşanması mümkün değildir.Değişim gerekir.Kolaya kaçmazsan, değişimde aslında yine içindedir, yalnızca dinlemek ve caba sarf etmek gerekir.
İşte o zaman aklin es geçildiği, mantığın yüzüne bakılmadığı pişmanlık saatleri hüküm sürer, canini yakar basta gerçekler. Artik aşkın sarhoşluğu yoktur bedeninde. Zor günler geceler yaşanır. Aşkın yıkıcı gücüne karsı sevginin, dostluğun ve beraberinde getirdiği saygının yavaş yavaş adi telaffuz edilmeye başlanır. Asktaki sanal mutluluğun yerine huzurdaki gerçek mutluluğun arayışı ağır basar, uzun saatler suren yoğun kavgalar yerine tadılmamış koyu sohbetler aranır, yüreğinin yorulduğu azgın dalgalar yerine, kuytunda kalan koylar keşfedilmeye çalışılır, birden söylenen laflar, edilen kelimeler değer kazanır, kalbine kazınır. Bardağın dolu tarafı görülür, bos tarafın olmasına inat.
Sevgi yolunda ilk adımlarını atmak üzere kalbin ve aklin birbirleriyle barışır, kılavuz olur ilişkine. Yorgun bedenin dirilmeye, zihnin aydınlanmaya, yüreğin hafiflemeye baslar. Askın fırtınası, sevginin dinginliğidir artik. Tüm yaşananlar geride bırakılır. Bedenin tüm organlarıyla seferber olur. Beynin yeniden yaratır herşeyi, sen yeni bir başlangıç yapabilesin diye. Zor günler, geceler yerini uzun keyifli günlere, gecelere bırakır.
Sevgilerimle
Şöyle bir blog sayfalarında geziniyordum , baktım ki herkes blog yaşını kutluyor…Benimde hiç aklıma gelmedi kendi blog yaşımı kutlamak …Sayfamı yaz aylarında birinde açtığımı biliyordum ama tam tarih olarak bilmiyordum, bir bakayım dedim ne zaman diye birde ne göreyim beni şok edici tarih 14.07.2005 tarihin de blog sayfamı açmışım …Şok oldum, çok şaşırdım doğrusu…İnanamadım ….Neden diyeceksiniz ? Ne var yani bunda… Ben bu yıl 14.07.2006 tarihinde nişan oldum ve düğün tarihim ise 14.07.2007 ye gün alındı yerimiz ayarlandı…O yüzden çok şaşırdım…Şu 14 Temmuz ne hayırlı bir günmüş yaaa…Çok seviyorum ben 14 Temmuzları….
